برنج یک غلات متعلق به خانواده Graminaceous و به ویژه گونه Oryza sativa است، این غلات بسیار باستانی است که احتمالاً در چین متولد شده و سپس ابتدا در سراسر جهان شرقی و غربی پخش شده است.
برنج صدف گیلان در بهار کاشته می شوند، در تابستان می رسند و میوه ها با دانه ها نشان داده می شوند.
انواع برنج بسیار زیادی وجود دارد، که هر یک از آنها با برخی ویژگی ها متمایز می شوند که آنها را برای آماده سازی های مختلف و نیازهای مختلف مناسب می کند.
به محض برداشت، برنجی که ریزون یا برنج خشن نامیده می‌شود، خوراکی نیست، زیرا دانه‌های آن با مواد سفت و سخت پوشیده شده است.
روکش هایی که از کاریوپسیس محافظت می کنند، که نمایانگر قسمت خوراکی است، بنابراین باید از طریق خشک کردن و فرآیندهای مختلف صنعتی “آزاد” شود.
اولین فرآیندی که دانه تحت آن قرار می گیرد پوسته کردن است، یعنی از بین بردن این لایه های خارجی: نتیجه برنج پوست کنده یا پوست کنده است که معمولاً برنج قهوه ای نامیده می شود که قبلاً خوراکی است.
اگر برای برداشتن پوسته های بیرونی تحت درمان قرار گیرد، برنج قهوه ای به برنج سفید یا تصفیه شده تبدیل می شود.
صیقل دادن فرآیند دیگری است که به دنبال سفید کردن است که شامل پاشیدن دانه ها با لایه ای از تالک و گلوکز به منظور سفیدتر و روشن تر کردن دانه ها است.
در طی فرآیند انفجار بخش زیادی از ویتامین ها، مواد معدنی، فیبرها و اسیدهای چرب از بین می رود.
نتیجه این است که برنج قهوه‌ای از نظر کیفی که تا حد امکان لایه‌های پوشش خارجی دانه را حفظ می‌کند، با برنج صیقلی مقایسه نمی‌شود و بنابراین از نظر تغذیه‌ای بهتر است.
سپس برنج نیمه قهوه ای وجود دارد که تنها بخشی از فرآیند سفید شدن را طی می کند و بنابراین تا حدی الیاف و نمک های معدنی را حفظ می کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.