شوینده های کاتیونی حاوی یک مواد شوینده ضد الکتریسیته با زنجیره بلند هستند که مسئول خواص سطحی خود هستند و به صورت پودر، به صورت خمیر یا محلول آبی به بازار عرضه می شوند.
آنها خاصیت مرطوب کنندگی، کف کنندگی و امولسیون کنندگی مهمی دارند اما شوینده خوبی نیستند.
بیشتر کاربردها در مناطقی که نمی توان از پاک کننده های آنیونی به عنوان عوامل فعال استفاده کرد.
مواد کاتیونی به عنوان امولسیون کننده آسفالت در روسازی جاده ها و انتظار می رود این امولسیون ها مدت کوتاهی پس از قرارگیری شکسته شده و لایه ای از آسفالت چسبنده بر روی سطح سنگدانه ها رسوب کنند.
این عوامل مواد معدنی را به‌ویژه به شدت روی سیلیکات جذب می‌کنند و بنابراین پیوند قوی بین آسفالت و سنگدانه ایجاد می‌کنند.
شوینده‌های کاتیونی همچنین دارای خواص باکتری‌کشی عالی هستند و در جراحی به شکل رقیق‌شده استفاده می‌شوند.
شوینده های آمفولیتیک با کاربرد ویژه در شامپوها، لوازم آرایشی و بهداشتی و در صنعت آبکاری استفاده می شود و در حال حاضر به مقدار زیاد مصرف نمی شود.
بیشترین مقدار مواد شوینده مصنوعی در خانه به شکل پودرهای خشک شده با اسپری مصرف می شود و از محلول آبی تهیه شده به طور مداوم یا به صورت دسته ای تولید می شود که حاوی تمام اجزای سازنده مواد قلیایی خاص است و تقریباً به طور کلی در صابون های لباسشویی وجود دارد.
این مواد باعث افزایش اثر مواد شوینده می شوند که از مهمترین آنها می توان به سیلیکات سدیم (لیوان آب)، کربنات سدیم (خاکستر سودا) و انواع فسفات اشاره کرد.
دومی با کمک مواد مغذی که از رشد جلبک ها و باکتری های ناخواسته جلوگیری می کند، به مشکل آلودگی فاضلاب کمک کرده است.
گاهی اوقات سدیم پربورات به گرانول های خشک شده با اسپری اضافه می شود تا قدرت تمیز کنندگی توسط اکسیداسیون افزایش می یابد و ممکن است آنزیم هایی نیز اضافه شود.
بسیاری از پودرهای لباسشویی مدرن مواد شوینده مصنوعی آنیونی و غیر یونی را با صابون ترکیب می کنند تا حداکثر کارایی و کف کنترل شده را برای استفاده در ماشین لباسشویی های خانگی ایجاد کنند.
افزایش رشد گیاهان آبزی (جلبک ها) که به کل منطقه آبی حمله می کنند.
وقتی گیاهان می میرند، تجزیه آنها اکسیژن محیط آبی را مصرف می کند و به آن مصرف اکسیژن به دلیل تجزیه سورفکتانت ها در مواد شوینده اضافه می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.